Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Αλλά τα βράδυα | Vasilis Papakonstantinou - Alla ta vradia
¨40 Χρόνια εξόριστος στην τρύπα μιας κιθάρας¨ Βασίλης Παπακωνσταντίνου (1973 - 2013)
Δίσκος:Εφ' όλης της ύλης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Copyright: 2006
Δισκογραφική εταιρία: Minos
Website:http://www.vasilisp.com/html/
Και να που φτάσαμε εδώ χωρίς αποσκευές
μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι.
Κι εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο,
φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες ούτε ένα κεφάλαιο
να γράψεις ακόμα, σαν σανίδα απόθλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος.
Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη,
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη.
Βέβαια αγάπησα τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα.
Σκληρός, άκαρδος κόσμος, που δεν άνοιξε ποτέ
μιαν ομπρέλα πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται.
Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη,
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη.
Κι ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα,
για να πεθαίνουν και αλλού
και την απληστεία για να μένουν νεκροί για πάντα.
Αλλά καθώς βραδιάζει ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί για όλη την ανθρωπότητα.
Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη,
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη.
Καθώς μένω στο δωμάτιό μου,
μου 'ρχονται άξαφνα φαϊνές ιδέες,
φοράω το σακάκι του πατέρα κι έτσι είμαστε δυο
κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω,
ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο.
Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη,
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη.
Κάποτε θ' αποδίδουμε δικαιοσύνση
μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί,
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει,
παίρνει το μέρος των φτωχών.
Αλλά τα βράδυα τι όμορφα που μυρίζει η γη,
τι όμορφα, τι όμορφα που μυρίζει η γη.
Δώσ' μου το χέρι σου.
